بررسی دموگرافیک و روش‌های به کار رفته در خودکشی منجر به فوت ثبت شده در پزشکی قانونی طی سال‌های 1376 تا 1385 در شهرستان اردبیل

زمینه و هدف: خودکشی از معضلات مهم بهداشت عمومی بوده و در حال حاضر یکی از ده علل اول مرگ در جهان است. هدف مطالعه حاضر تعیین مشخصات دموگرافیک و روش های استفاده شده توسط قربانیان و محاسبه میزان های مرگ و میر ناشی از خودکشی ثبت شده در پزشکی قانونی طی سال های 1376 تا 1385 در شهرستان اردبیل است. روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی است. داده های موردنیاز متوفیان از پرونده های موجود در بایگانی مرکز پزشکی قانونی اردبیل استخراج گردید. برای انجام مقایسه بین گروه های سنی و جنسی و محل زندگی، میزان ها و نسبت های مرگ و میر و خطر نسبی از نرم افزار آماری s‏pss ویرایش 15 استفاده شد. یافته ها: طی سال های 1376 تا 1385 تعداد 185 مورد مرگ ناشی از خودکشی ثبت شده بود. میانگین سنی قربانیان 15± 6/29 سال بود. 5/73% از قربانیان مرد و 73% آنها شهری بودند. میزان مرگ و میر ناشی از خودکشی 2/4 نفر به ازای هر صد هزار نفر در سال محاسبه گردید. نسبت مرگ و میر مردان به زنان 6/2 و مناطق روستایی به شهری 3/1 بود ضمن اینکه زنان شهری دارای کمترین خطر مرگ و میر بودند. روند مرگ و میر طی سال های بررسی بعد از یک اوج در سال 78، نزولی بود. حلق آویزی، مسمومیت و خودسوزی به ترتیب شایع ترین روش های بکار رفته توسط قربانیان بود. نتیجه گیری: میزان مرگ و میر ناشی از خودکشی در شهرستان اردبیل کمتر از میانگین کشوری است و در سال های گذشته روند نزولی داشته است. میزان مرگ و میر خودکشی در مناطق روستایی اردبیل بیش از شهری است که با اکثر مطالعات دیگر متفاوت است.